WERKGEBIEDEN

DIALECTISCHE GEDRAGSTHERAPIE

Dialectische gedragstherapie

Dialectische gedragstherapie (DGT) is een bewezen, op bewijs gebaseerde therapiemethode die wetenschappelijke gegevens combineert met de ervaring en empathie van Marsha Linehan – een uitzonderlijke onderzoeker en clinicus wiens innovatieve werk dit veld vooruit heeft geholpen en veel lijdende individuen hoop op herstel heeft gegeven.

Belangrijkste aannames

Dialectiek is een manier om de werkelijkheid te begrijpen in termen van these (actie), antithese (reactie) en de daaropvolgende synthese. Op het gebied van stoornissen betekent dit dat je bij disfunctie elementen van functie kunt vinden, bij ziekte een element van gezondheid en bij vernietiging de intentie om op te bouwen. Het basisdoel van de therapie is om extremen in het denken, de emoties en het handelen te verminderen en ernaar te streven deze te middelen, d.w.z. ze met elkaar te verzoenen in het proces van synthese. Het principe is de onvoorwaardelijke acceptatie van patiënten wanneer ze hen leren hoe ze een verandering kunnen doorvoeren. Het primaire doel van therapie is het elimineren van extremen in gevoelens en handelingen, en van de fluctuaties tussen idealisering en waardevermindering.

Oorzaken van aandoeningen

De stoornissen worden veroorzaakt door het onvermogen van het individu om extreme emoties en gedragingen te synthetiseren, dat wil zeggen een psychologisch compromis te vinden. Dit gebeurt als gevolg van eerder geleerde ervaringen, die plaatsvinden in een zogenaamde invaliderende omgeving, die de individuele ervaringen van de persoon ondermijnt door deze te straffen of achterwege te laten. Daarom verwerft ze geen effectieve methoden om met affect om te gaan. Ook biologische gevoeligheid speelt een belangrijke rol.

Een vorm van therapie

Therapie neemt meestal de vorm aan van individuele en groepsbijeenkomsten. De behandelaar stelt de persoonlijkheid van de cliënt vast en sluit een contract met hem, waarin de verantwoordelijkheden van de cliënt (bijwonen van sessies, werken aan gedragsverandering) en die van hemzelf (bijvoorbeeld beschikbaarheid tussen sessies) worden gespecificeerd. Er wordt een gedetailleerde lijst met therapiedoelen opgesteld en er worden pogingen ondernomen om deze te bereiken. De behandeling is flexibel en neemt een vorm aan die is afgestemd op de behoeften van de cliënt en de diepte van zijn stoornis. Behandelaren geven huiswerktaken op om nieuwe manieren van interactie met anderen te versterken en het vermogen om emoties onder controle te houden te verbeteren.

Therapiemethoden

Individuele sessies zijn gewijd aan het oplossen van actuele problemen, met bijzondere nadruk op zelfbeschadiging en suïcidaal gedrag, en vervolgens op gedrag dat het genezingsproces verstoort. Er zijn vier niveaus van de aandoening, die overeenkomen met verschillende soorten behandelingen. Niveau één behandelt gedragsstoornissen en het leren beheersen ervan. Het volgende niveau betreft problemen die voortkomen uit het blokkeren van emoties en het vermijden van emotionele prikkels. Het doel is om stress te verminderen en het vermogen om bewust gevoelens te ervaren te verdiepen. Het derde niveau verwijst naar gedrag dat het bereiken van individuele doelen verstoort – het doel is om het gevoel van eigenwaarde te stabiliseren en sociale evaluatie te tolereren. Het laatste niveau omvat een gevoel van onbevrediging in het leven; therapie ontwikkelt het vermogen om geluk te bereiken door inzicht, spirituele oefening en vergroot zelfbewustzijn.

Tijdens wekelijkse of maandelijkse groepstherapiesessies nemen patiënten deel aan interpersoonlijke communicatie en assertiviteitstraining, leren ze effectieve probleemoplossing, angsttolerantie en acceptatie van de werkelijkheid zoals die op een bepaald moment is. Ze leren technieken om emoties te reguleren door ze te identificeren en te labelen. Ze leren mindfulness, dat wil zeggen observatie en zelfobservatie (patiënten vullen speciale zelfobservatiekaarten in). Behandelaren maken gebruik van zogenaamde interpersoonlijke communicatie, waarbij ze feitelijk maar met humor met patiënten omgaan en hen direct vertellen wat zij denken over hun gedrag, vooral suïcidaal gedrag. Het is acceptabel om vóór suïcidaal gedrag ongeveer 10 tot 20 minuten een behandelaar te bellen om een ​​actieplan op te stellen en de vaardigheden te versterken.

Sterke punten

Het werken met patiënten die lijden aan borderline-persoonlijkheidsstoornissen wordt door behandelaren als bijzonder moeilijk beoordeeld – deze methode suggereert hoe effectief psychologische interventies kunnen worden uitgevoerd. DBT-vaardigheidstraining helpt de veerkracht te vergroten en een bevredigend leven op te bouwen. Het leert hoe u ongewenst gedrag, emoties, gedachten en gebeurtenissen kunt veranderen en hoe u in het moment kunt leven en kunt accepteren voor wat het is. De verworven vaardigheden zullen nuttig zijn voor vrienden en familieleden van mensen met problemen, ook kinderen van basis- en middelbare scholen kunnen er hun voordeel mee doen en ondernemers kunnen ze gebruiken om een ​​betere werkomgeving te creëren.

Dialectische gedragstherapie is effectief bij de behandeling van adolescenten met suïcidale neigingen, maar ook bij volwassenen met een borderline-persoonlijkheidsstoornis, eetstoornissen, therapieresistente depressie, middelenmisbruik en vele andere ziekten. Het kan worden gebruikt voor de behandeling van stoornissen die gepaard gaan met emotionele labiliteit, impulsiviteit en zelfmoordintenties, evenals voor posttraumatische stressstoornis. Een diagnose van een psychische stoornis is echter niet noodzakelijk om te kunnen profiteren van DGT-vaardigheden.

Beperkingen

Deze therapie, die elementen uit verschillende vakgebieden (filosofie, zenboeddhisme) combineert, is niet gebaseerd op duidelijke theoretische grondslagen, wat een veel voorkomend verschijnsel is bij eclectische benaderingen.