PRIKKELBAARHEID

Oorzaken

Zenuwachtigheid is een weerspiegeling van interne angst. Hyperactiviteit houdt vaak verband met de werksituatie en verontrustende ervaringen gedurende de dag. Soms is het de fysiologische reactie van het lichaam op een plotselinge gebeurtenis en mobiliseert het zo het lichaam om te handelen. In stressvolle situaties zijn prikkelbaarheid en nervositeit het gevolg van het zenuwstelsel, en meer specifiek het sympathische deel ervan. Het sympathische zenuwstelsel stimuleert veel activiteiten die worden geactiveerd tijdens plotselinge stressvolle ervaringen (bijvoorbeeld angst, worstelen, ontsnappen). Een aantal veranderingen in het lichaam die optreden op het moment van hoge mentale stress is slechts het effect van dit deel van het zenuwstelsel. Dan komt het naast nervositeit en prikkelbaarheid ook onder andere voor:

• verhoging van de hartslag en de kracht van de contractie,
• verhoging van de bloeddruk,
• overmatig zweten,
• verhoogde sluitspierspanning.

Ze leiden ook tot psychomotorische angst. De interactie van mentale en fysieke stress resulteert in het creëren van een vicieuze cirkel-mechanisme. Het doorbreken van deze reeks gebeurtenissen is de basis voor het behandelen van nervositeit en prikkelbaarheid.

Symptomen

Symptomen geassocieerd met prikkelbaarheid zijn: overmatige prikkelbaarheid, angst, gebrek aan concentratie. Daarnaast kunt u ook observeren:

• pijn in het hartgebied, vaak ook hartkloppingen,
• aanhoudende hoofdpijn, vaak van het spanningstype,
• gastro-intestinale stoornissen,
• ziekte van het libido en seksuele functie.

Prikkelbaarheid, angststoornissen en depressie zijn de meest voorkomende mentale problemen in onze samenleving. Ze worden vaak ervaren als een complexe groep van emotionele en functionele stoornissen. De al genoemde prikkelbaarheid is een van de symptomen van angst- en depressiestoornissen. Het komt vaak voor bij stemmingsstoornissen en het gedrag.

Behandeling

De behandeling is voornamelijk gebaseerd op psychotherapie. Soms is het nodig om een ​​farmacologische behandeling (antidepressiva) in te voeren. De therapie met bètablokkers (bijv. propranolol), die de adrenerge receptoren van het zenuwstelsel blokkeren en ernstige vegetatieve symptomen verminderen, zoals hartkloppingen of trillende handen, kan ook goede resultaten opleveren. De voorwaarde voor het gebruik ervan is echter bloeddrukcontrole.