Tematy pomocy

Utrata zainteresowań

Niby funkcjonujemy normalnie, robimy to samo, co inni, ale nasze życie jest wyprane z pozytywnych emocji, szare i bez perspektyw. Tak właśnie odbierają świat ludzie cierpiący z powodu utraty zainteresowań.

Objawy

Pacjenci często nie odczuwają przyjemności różnego rodzaju zarówno zmysłowych, cielesnych, emocjonalnych, jak i duchowych. Przestają ich cieszyć ulubione czynności, tracą ochotę na pielęgnowanie hobby, stają się obojętni na sukcesy własne i bliskich, przestają im smakować ulubione potrawy, nie chce im się pójść do kina, kupić coś nowego do ubrania, spotkać z przyjaciółmi. Mówią często, że ich życie stało się jakieś takie zszarzałe.

Przyczyny

Utrata zainteresowań to często jeden z objawów depresji. Może także towarzyszyć innym chorobom psychicznym, takim jak: abulia, anhedonia, schizofrenia oraz inne psychozy urojeniowe wynikające z odmiennego postrzegania rzeczywistości. Podobne odczucia mają osoby uzależnione od substancji psychoaktywnych.

Leczenie

Zazwyczaj obok psychoterapii potrzebne jest również leczenie farmakologiczne, przynajmniej na początkowym etapie terapii. Chorego należy bowiem zmotywować do podjęcia leczenia, a to z uwagi na utratę wszelkich zainteresowań jest niezwykle trudne. W terapii ważne jest, by dociec przyczyny stanu motywacji i starać się znaleźć jakieś rozwiązanie niwelujące problem u jego źródła. Niezbędne jest mobilizowanie i motywowanie chorego oraz wspieranie go w podejmowanych przez niego działaniach, tak by widział ich pozytywne efekty. Natomiast leczenie farmakologiczne polega na podawaniu leków przeciwdepresyjnych oraz medykamentów zwiększających wolę działania i motywację pacjenta – np. leków zwiększających uwalnianie dopaminy.