Hulponderwerp

problemen bij het leggen van contacten

De mens heeft als sociaal wezen contact nodig met andere mensen. Zelfs pasgeboren kinderen willen nauw contact met hun ouders, en met rust gelaten worden ze angstig en herinneren ze roepen snel de volwassenen op met gehuil. We voelen ons beter als we een groep vrienden hebben waar we op kunnen rekenen, vrienden die we kunnen ontmoeten. We keren graag terug naar huis, waar de naasten op ons wachten. Voor sommigen wordt het onderhouden van relaties met andere mensen echter een echte nachtmerrie.

PMentalen problemen en moeilijkheden in relaties met anderen

Een laag zelfbeeld en een verminderd zelfbeeld, evenals allerlei neurosen en depressie, zorgen ervoor dat een persoon zich terugtrekt uit het sociale leven. Hij brengt zijn tijd alleen door, analyseert zijn persoonlijkheid en zijn problemen. Mensen die getroffen zijn door depressie naderen hun wereld. Hun pessimistische visies en perceptie van de werkelijkheid in zwarte kleuren zijn zelfs het dichtst bij moeilijk te begrijpen. Vrienden die niet constant willen horen klagen, gaan vaak weg van een depressief persoon. Depressieve gedachten maken het moeilijk om nieuwe contacten te leggen, omdat een persoon die zich richt op zijn mentale toestand zich niet kan openstellen voor anderen. Hij richt zich alleen op zijn gevoelens en ervaringen en toont beperkte empathie en interesse in anderen.

Problemen in interpersoonlijke communicatie kunnen ook worden veroorzaakt door angststoornissen. Een persoon die elke dag aan neurosen lijdt, probeert zijn angsten en mentale problemen onder controle te houden en er het grootste deel van zijn energie aan te besteden. Het wordt ook tevergeefs behandeld voor ziekten die er niet zijn. Voor mensen met angststoornissen betekent elke dag worstelen met hun “gebreken”. Moeilijkheden in relaties met anderen ontstaan wanneer de patiënt zich onbegrepen voelt door de omgeving. Zijn problemen lijken hem onoplosbaar, dus het is moeilijk om te praten met mensen die zijn zorgen niet delen en zijn aandoening als triviaal beschouwen.

Het vermijden van sociale situaties en angst voor contact met mensen wordt beschouwd als een sociale fobie. Dit type angststoornis ontwikkelt zich het vaakst tijdens de adolescentie. Een persoon die lijdt aan sociale fobie trekt zich terug uit het sociale leven, probeert nieuwe contacten met mensen te vermijden, vreest spreken in het openbaar en zelfs dagelijkse gesprekken. Van verlegenheid of introvertisme onderscheidt fobie zich door het feit dat een persoon die door deze stoornis wordt getroffen, ernstige angst en somatische symptomen voelt tijdens alle sociale situaties. Relaties met anderen worden moeilijk, omdat fobie het normale functioneren in de samenleving verhindert. Mensen met een angststoornis brengen het grootste deel van hun tijd thuis door en houden alleen contact met hun dierbaren.

Behandeling

Mensen die worstelen met angststoornissen, waaronder sociale fobie, kunnen baat hebben bij de hulp van een psychotherapeut. Tijdens de therapie bereikt de patiënt de oorzaak van zijn angsten en leert ze vervolgens te temmen. Hoewel behandeling tijd kost, kan het tastbare resultaten opleveren. Moeilijkheden in relaties ontstaan vaak wanneer we ons alleen richten op onze problemen en mentale toestanden, het bagatelliseren van de gevoelens van anderen of het vermijden van nauwere contacten.