TEMATY POMOCY
Drażliwość sama w sobie jest zdrowym stanem emocjonalnym. Ma na celu informować nas, że istnieje coś, co nam przeszkadza lub nas rani. Staje się patologiczna, kiedy zniekształca nasze życie oraz na długi czas upośledza naszą sferę osobistą, społeczną oraz profesjonalną. Z drażliwością musisz być zwykle ostrożny, ponieważ z jej powodu wszystko co robimy staje się negatywnym doświadczeniem. Natomiast niekończący się cień braku stabilności może być niezwykle niszczący. Łatwe tracenie opanowania, złośliwe komentarze, bycie nietolerancyjnym, okazywanie zniecierpliwienia, zdenerwowanie, okazywanie wzburzenia, niestosowne reakcje, oddalanie się od pewnych ludzi ze względu na swoje nieprzyjemne i negatywne zachowanie. To wszystko wskazuje na to, że coś jest nie tak z naszym życiem i czas zacząć działać.
Nerwowość jest odzwierciedleniem wewnętrznego niepokoju. Nadpobudliwość ma często związek z sytuacją w pracy oraz niepokojącymi przeżyciami w ciągu dnia. Niekiedy bywa fizjologiczną reakcją organizmu na nagłe wydarzenie i mobilizuje w ten sposób organizm do działania. W sytuacjach stresowych rozdrażnienie i nerwowość jest wynikiem działania układu nerwowego, a dokładnie jego części współczulnej. Układ współczulny pobudza wiele czynności, które są uaktywniane podczas nagłych, stresowych przeżyć (np. strachu, walki, ucieczki). Szereg zmian w organizmie, do których dochodzi w momencie dużego stresu psychicznego jest właśnie efektem działania tej części układu nerwowego. Wtedy, oprócz nerwowości i rozdrażnienia, dochodzi także między innymi do:
Doprowadzają one dodatkowo do niepokoju psychoruchowego. Współdziałanie stresu psychicznego i fizycznego skutkuje powstaniem mechanizmu błędnego koła. Przerwanie tego łańcucha zdarzeń jest podstawą leczenia nerwowości i rozdrażnienia.
Objawy towarzyszące drażliwości to: nadmierna pobudliwość, niepokój, brak koncentracji. Ponadto można zaobserwować także:
Drażliwość, zaburzenia lękowe i depresja są najczęściej występującymi problemami natury psychicznej w naszym społeczeństwie. Są one często doświadczane jako złożona grupa zaburzeń emocjonalnych i funkcjonalnych. Wspomniana już drażliwość jest jednym z objawów zaburzeń lękowych i depresyjnych. Często występuje w przypadku zaburzeń nastroju, a także zachowania.
Leczenie opiera się przede wszystkim na psychoterapii. Niekiedy konieczne okazuje się włączenie leczenia farmakologicznego (lekami przeciwdepresyjnymi). Dobre efekty może przynieść również terapia beta-blokerami (np. propranolol), które blokują receptory adrenergiczne układu nerwowego i redukują nasilone objawy wegetatywne, takie jak uczucie kołatania serca, czy drżenie rąk. Warunkiem ich zastosowania jest jednak kontrola ciśnienia tętniczego.
OBSZARY DZIAŁANIA