AFHANKELIJKE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS

Symptomen

Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis treft meestal mensen met een specifiek karakterconstruct. De typische kenmerken van zulke mensen zijn onder andere: verminderd zelfrespect, afhankelijkheid, onderwerping, verlegenheid, zichzelf zien als een hulpeloos, incompetent persoon, beroofd van kracht en vaardigheden. Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis manifesteert zich ook in het buitensporig belang hechten aan interpersoonlijke relaties en de wens om deze, vaak tegen elke prijs, in stand te houden. Dit geldt ook voor het opgeven van je eigen verlangens en behoeften als deze zouden botsen met de behoeften van anderen. In extreme gevallen kan de getroffen persoon vernederende behandeling en zelfs fysiek geweld uit de omgeving tolereren. Afhankelijke mensen zijn zo doordrenkt met een angst om in de steek te worden gelaten dat ze bijna elke beslissing goedkeuren van de persoon van wie ze afhankelijk zijn. Zelfs als ze een meningsverschil voelen, zijn ze niet in staat om het te uiten, en in sommige situaties kunnen ze zelfs in hun eigen nadeel handelen.

Oorzaken

Afhankelijke persoonlijkheid kan worden beïnvloed door verschillende factoren, variërend van biologische tot ervaringsdeterminanten. Met betrekking tot biologische factoren kan afhankelijke persoonlijkheid eenvoudig worden bepaald door het temperament waarmee een persoon wordt geboren. Dit ligt echter vaak niet aan de genen zelf. Psychiaters zijn van mening dat de oorzaak van deze stoornis vaak een specifieke opvoeding is. De afhankelijke persoonlijkheid van een kind is meestal de verantwoordelijkheid van ouders die een autoritair of overdreven zorgzaam onderwijsmodel presenteerden. Ouders die bij elke stap voor hun kinderen zorgen, hen niet toestaan ​​om onafhankelijk over zichzelf te beslissen in triviale zaken, bijvoorbeeld het kiezen van speelgoed of de kleur van sokken, vormen hun individualiteit niet en laten hen geen natuurlijke nieuwsgierigheid ontwikkelen. Een kind dat niet geleerd is om zijn eigen keuzes te maken, kan er ook in zijn volwassen leven moeite mee hebben en zal in deze kwestie op anderen aangewezen zijn.

Diagnose

Wat betreft de criteria waarop psychiaters hun diagnose van dit type persoonlijkheid baseren, het is een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door:

• Moeite met het nemen van alledaagse beslissingen zonder constant advies en steun van anderen,
• De noodzaak dat anderen verantwoordelijkheid nemen voor de belangrijkste terreinen van ons leven,
• Moeite met het uiten van ontevredenheid met anderen uit angst om steun of goedkeuring te verliezen,
• Moeite om projecten op te starten of zelf iets te doen, als gevolg van een gebrek aan vertrouwen in het eigen oordeel of kunnen in plaats van een gebrek aan motivatie of energie,
• Te veel proberen om psychologische steun van anderen te krijgen, wat leidt tot slachtoffers van het doen van onaangename dingen,
• Zich ongemakkelijk of hulpeloos voelen als je alleen bent, als gevolg van overdreven angst om voor jezelf te kunnen zorgen,
• Krachtig zoeken naar nieuwe relaties als bronnen van zorg en ondersteuning wanneer hechte relaties eindigen,
• Een onrealistische preoccupatie met de angst om onbeheerd te zijn.

Behandeling

De primaire behandelmethode is psychotherapie. De doelen moeten individueel met de therapeut worden vastgesteld, hoewel ze over het algemeen betrekking hebben op het versterken van de onafhankelijkheid en het zelfvertrouwen. Psychotrope geneesmiddelen kunnen worden gebruikt bij angst- of depressieve symptomen, maar de behandeling moet worden uitgevoerd in nauw overleg met een arts vanwege de mogelijkheid van psychische of fysieke afhankelijkheid van drugs en het misbruik ervan.